Mensen zijn beperkt in tijd en ruimte. Tussen geboorte en dood gewrongen en hier en nu in de ruimte waarnemend. om om te gaan met die onzekerheden, met het onbevattelijke gebruiken we het heel en al, het Uni-versum. Daar bevinden zich de goden, de mythen en legenden, de antwoorden op onze vragen, de zekerheden van onze onzekerheden. Universum illustreert zo ook het ontstaan van ons bestaan. Het proces hoe we van niets naar iets toereizen en belanden in ons universum. Samen vormen de penseelstreken een visuele symfonie dat uitnodigt tot reflectie naar onze oorsprong en de oneindigheid van ons bestaan, waarin de dood hopelijk niet langer een taboe maar een aanvaardbaar slotakkoord wordt met wellicht nog natrillingen in de stilte.